Bir kez anlatmayagörsün insan, Her sey anlatilabilir. Baslamak yeter, sonra corap sökügü gibi gelir kelimeler.
En vahsi sirlari bilme meraki insani islenen suca ortak eder mi Masumiyetin yitirilisi, dinlemekle basliyorsa susmak hicbir seye care degildir artik. Belki de konusmadan ve eylemeden duramayan insanin salt varligidir tüm suclarin nedeni ve sonucu. Katil de odur, izleyen ve izleten de. Kelimelerin sonsuz olasilikla dizildigi dünyalarimizda tüm sonlar ve ölümler, tüm asklar ve baslangiclar kendini dille var eder.
Maras, yine derinlerden gelen sesiyle siradan insanin serüvenini anlatiyor bize. En cok da susturulmus sirlariyla duvardaki portrelerine hapsolmus kadinlarin, annelerin, kiz kardeslerin, sevgililerin hikayelerini. Ölüler ve uyuyanlar birer tablodan baska bir sey degillerdir aslinda. Dünkü acimasizlikla bugünkü aymazlik arasindaki sagaltilamaz köprüyü catan hikayeler onlar. Dünkü cinayetle bugünkü dügün arasindaki dügümler...
