Benjamin ve Adornonun yakin arkadasi, Simmel ve Lukacsin en yetenekli ögrencisi Siegfried Kracauerin 1920lerde ve 30larin baslarinda Frankfurter Zeitung gazetesinde yazdigi cok sayida deneme arasindan, bizzat kendisinin 1963 yilinda yaptigi bir secki Kitle Süsü.
Bir dönemin ruhunu, kendi hakkinda verdigi yargilara bakarak degil, ona ait yüzeysel, gecici, marjinal fenomenleri inceleyerek kavrayabilecegimizi düsünen Kracauer bu kitapta toplanan denemelerinde de bu bilincli epistemolojik tercihin izini sürüyor. Alisveris merkezleri, seyahat, dansci kizlar, fotograf, cok satan kitaplar, otel lobileri, biyografiler ve sinema üzerinden yalitilmislik, yabancilasma, can sikintisi, sehir kültürü, bireyle grup arasindaki iliski vs. gibi modernlige özgü temel temalari ele aliyor. Scheler, Simmel, Benjamin ve Kafka üzerine yazdigi yazilarda da bir yandan bu düsünür ve yazarlari analiz ederken bir yandan da kendi felsefi konumunu serimliyor.
Günümüzün cok satan kitaplarinin, hayatta kalma icgüdüsüyle hareket eden okurunun, can sikici sorularin suskunlugun derinliklerine gömülmesi kadar arzuladigi baska bir sey daha yoktur, diyen Kracauer, okuru tam da bu tür rahatsiz edici sorularla yüzlestiriyor bu müthis denemelerinde.
