Savas sonrasinin Isvicresinde gecen bu tekinsiz romanin baslangic cümlesi alabildigine basit ve saftir On dört yasindayken Appenzellde bir okulda yatili ögrenciydim. Gelgelelim söz konusu ortam basitlik ve safliktan oldukca uzaktir. Kaba ve bilgic bir karaktere sahip olan anlatici merhametsiz ve soguk bakis acisiyla okuldaki tutsaklik hayatini gözler önüne serer. Cok gecmeden, görünüste mükemmel bir kiz olan yeni ögrenci, Frédériquee gönlünü kaptirir ve onu bastan cikarmak icin elinden geleni yapar. Ancak daha sonralari, kendine bagladigi bu kiza karsi hic de cömert davranmayacaktir. Anlaticinin kendi entrikalarini; günlük iliskilere sizan tahakkümün, kontrol ile deliligin dogasi konusunu uzun uzun irdelemesiyle romana ürkütücü, ele gelmez bir atmosfer hakim olur.
Jaeggynin ergenligin o mavi mürekkebine batirilmis kalemi, delilik agacinin köklerini, yapraklarini, dallarini ince ince isleyen bir oymaci ignesi gibi; bu agac ki Isvicrede, dünyadan soyutlanmis kücük bir bilgi bahcesinde dallanip budaklanarak bütün bakis acilarini örtecektir. Olaganüstü bir nesir bu. Okumasi asagi yukari dört saati bulur. Hatirlamasi ise, yazari icin oldugu gibi okurlari icin de bir ömür boyu sürecektir.
- Joseph Brodsky
Harikulade, göz kamastirici, yabani bir yazar.
- Susan Sontag
